De eerste keer dat ik Apeldoorn op de kaart zag, was toen ik nog in Nijmegen woonde en de Veluwe ging bezoeken. Ik dacht bij mezelf: ‘Misschien ga ik ooit wel eens naar Apeldoorn.’

Apeldoorn heeft goede oost-westverbindingen en als ‘bossenman’ ben ik hier helemaal in mijn element, met toch ook de reuring van de stad. Als fervent fietser zit ik hier in een soort Walhalla.

Wat ik in een klein dorp gemist had, kon ik ruimschoots inhalen: op de fiets naar het filmhuis, bij ondergaande zon op het terras, last-minute dineren omdat koken soms niet uitkomt.

In 2009 kwam ik als senior archeoloog voor de gemeente Apeldoorn werken. Voor een archeoloog is de Veluwe een echte snoepwinkel.

Apeldoorn, de hoofdstad van de Veluwe, een uitspraak die ik vaak gebruik en die ik ook echt zo ervaar. Want waar in Nederland heb je een stad van dit formaat met zo’n mooi buitengebied?

Mijn roots liggen in Twello, maar toch is Apeldoorn de stad (of dorp) waar ik veel tijd heb doorgebracht in mijn jonge jaren. Mijn middelbareschooltijd bracht ik door in Apeldoorn.

Eind zestiger, begin zeventiger jaren werd er op grote schaal kaalslag gepleegd in het centrum om Apeldoorn op te stuwen in de vaart der volkeren, bijvoorbeeld met de voorgenomen aanleg van een ...

We moeten het uitdragen, ook letterlijk, want historische verhalen komen het beste tot hun recht op de plek waar ze ooit zijn ontstaan, waar ze zich afgespeeld hebben.

Toen ik voor het eerst naar Apeldoorn kwam, was ik een jongen van 18. Rechtstreeks vanuit de boerderij in Twente, met de trein en van daaruit naar de Koning Willem III Kazerne.

In Apeldoorn vind ik het steeds leuker worden. Een prachtige omgeving, kinderen die hun gang kunnen gaan, steeds meer leuke restaurants en kroegjes, het prachtige Paleis Het Loo en het verrassende CODA.

Ons erfgoed in gebouwen, voorwerpen en onze archieven verbindt ons met het verleden. Het verplicht ons dit te koesteren, te bewaren en door te geven, opdat de generaties na ons daar op voort kunnen bouwen.

Toen ik 4 jaar oud was, verhuisde ik van het westen van Nederland naar Apeldoorn. Je kan dus zeggen dat ik een getogen Apeldoorner ben.

De geschiedenis van Apeldoorn en de Veluwe maken we in CODA op vele manieren concreet.