De eerste keer dat ik Apeldoorn op de kaart zag, was toen ik nog in Nijmegen woonde en de Veluwe ging bezoeken. Ik dacht bij mezelf: ‘Misschien ga ik ooit wel eens naar Apeldoorn.’ Ik wist absoluut niet dat ik deze prachtige stad uiteindelijk mijn thuis zou noemen. Nadat ik mijn geboortestad Ankara in Turkije had verlaten, heb ik eerst in Duitsland gestudeerd en ben daarna naar Nijmegen verhuisd als onderzoeker biologie. Ik kreeg een relatie met iemand uit Apeldoorn en toen mijn arbeidscontract bijna afliep, besloot ik mijn hart te volgen en naar Apeldoorn te verhuizen. Die relatie werkte niet, maar uiteindelijk werd ik wel verliefd op de stad!
Het leukste aan Apeldoorn vind ik dat het voelt als een grote gemeenschap. Veel mensen nemen deel aan verschillende activiteiten buiten hun werk. Zelf schrijf en regisseer ik in English Theater Apeldoorn, een internationale amateurtheatergemeenschap gevestigd in GIGANT. Ik waardeer initiatieven als Cultuur bij je buur, Open Podium en Culturele Pleinmarkt dan ook enorm. Omdat mijn interesses wetenschap, liefde en cultuur samenbrengen, weerspiegelen mijn favorieten dat ook. Ik hoop dat jullie genieten van deze selectie!
Willem Röntgen legt de eerste steen van het Röntgenhuis
Het is zo raar dat de geschiedenis ons op de meest onverwachte locaties vindt. Als je mij alleen het adres Hoofdstraat 171 zou geven, zou ik denken aan bars en clubs en aan het Caterplein. Maar wat blijkt? Dit is ook de plek waar Willem Conrad Röntgen, de ontdekker de van röntgenstralen, woonde. Hij woonde daar niet alleen, maar mocht op 5-jarige leeftijd de eerste steen leggen van hun nieuwe huis; een steen met de initialen WCR. Ik ben er al heengegaan om de steen te bekijken. Ik wist niet zeker waar ik moest kijken. Maar ik wil deze informatie straks vinden!
Het vliegend hert beschermd
Op sociale media, bijvoorbeeld van Omroep Gelderland, zie ik wel eens interessante filmpjes over wolven of valken op de Veluwe. Ik wist niets van het vliegend hert en heb er ook nog nooit iets van gezien! Dit kleine beestje draagt bij aan de biodiversiteit in de regio. En blijkbaar kunnen de mannetjes wel negen centimeter groot worden. Ze zijn van juni tot en met augustus te zien in Park Berg en Bos en Kroondomein Het Loo. Ik weet waar ik naar op zoek zal zijn als ik deze plaatsen deze zomer bezoek.
Bouw van de Zwitsalfabriek
Unilever introduceert haar merk Zwitsal en het lachende babygezichtje als “Wie kent hem niet?” op hun website. Nu weet ik dat het in feite een ‘zij’ is, aangezien het babygezicht gebaseerd was op de dochter van de oprichter. En deze oprichter, C.J. Jansen, was een Apeldoorner! Kennelijk heeft hij, nadat hij terugkeerde van zijn opleiding in Zwitserland, een zalf op de Nederlandse markt gebracht onder de naam Zwitsersche Balsem, later afgekort tot Zwitsal. Het bleek dat in de producten van Zwitsal chemicaliën als morfine en cocaïne zaten. Is dat niet vreemd? Het gaf zeker de naam aan de escape room in het huidige Zwitsal: De Morfinekluis.
Eerste begrafenis op de begraafplaats aan de Soerenseweg
Ik hou van mijn leven en geniet van het leven. Hoewel ik weet dat één ding onvermijdelijk met het leven verbonden is: de dood. Vooral in coronatijden, toen de enige activiteit die we konden ondernemen wandelen, rennen of fietsen waren, maakte ik lange wandelingen, vaak met een stop op deze begraafplaats. Het is net een prachtig park met veel groen en rust. Het vreemde aan deze plek is dat er een deel is specifiek voor overleden kinderen en baby's. Het is iets kleurrijker dan de rest van de begraafplaats, met speelgoed op de graven. Ik zat vaak op de bank bij dit gedeelte en dacht na over hoe kwetsbaar het leven is, waardoor ik het leven en de tijd die ik zelf heb nog meer ging waarderen.
Oplevering van schouwburg Orpheus en de opening van CODA
Nadat de oude begraafplaats was verhuisd naar de nieuwe locatie aan de Soerenseweg, kwam er een nieuwe theaterzaal: Orpheus. Ik hoop niet dat er ‘phantoms’ zijn die je tijdens de opera daar achtervolgen…. Met de opening van CODA, GIGANT en ACEC is dit deel van de stad nu de hotspot voor culturele activiteiten. Daarom is het geen verrassing dat deze verhalen twee van mijn favorieten zijn. Met English Theater Apeldoorn repeteren we elke dinsdagavond in GIGANT en hebben we daar ook onze eindshows in juni en juli. Ook bezoek ik vaak andere voorstellingen en tentoonstellingen op al deze locaties in het Cultuurkwartier. Als jullie er al een tijdje niet zijn geweest, dan raad ik jullie aan om de agenda te checken. Er gebeurt altijd wel iets interessants!
Von Zeppelin start de Apeldoornse Nettenfabriek
Voor mij is dit verhaal vooral interessant omdat het niet alleen over de geschiedenis van de Nettenfabriek gaat, maar ook over de toekomst daarvan. Ik ben benieuwd wat voor soort ‘stadscampus’ Apeldoorn straks heeft. Omdat ik daar zelf een jaar heb gestudeerd aan Wittenborg University of Applied Sciences, ben ik extra geïnteresseerd in deze ontwikkelingen.
De kus onthuld
‘De kus’ is een lief verhaal en een kunstwerk dat ik waardeer. Ik wist niet dat het verband hield met ‘de andere kus’ en ‘de naald’. Ik moet zeggen dat ik eerst ook niet in de gaten had dat het een standbeeld van een kus was. Iemand moest me in de juiste hoek brengen en me vertellen waar ik moest kijken. Ik vind het leuk dat het zich alleen openbaart aan degenen die verkennen of opletten. Sindsdien kom ik altijd langs om de kus te bekijken als ik bij het station ben. Als ik daar ben met mijn vriend, vraag ik hem ook om een kus. Hij rolt met zijn ogen en zucht, maar ontzegt mij geen kus...
Opening van het Apeldoorns Kanaal
Vanwege de alternatieve transportmogelijkheden die er tegenwoordig zijn, herinner ik me niet meteen de rol die waterwegen speelden in de geschiedenis van de stadsontwikkeling. Gevestigde handelsroutes betekenen niet alleen een uitwisseling van producten, maar ook van cultuur. Daarom vind ik dit verhaal interessant. Ook al wordt het kanaal van Apeldoorn niet meer voor dit doel gebruikt, toch waardeer ik het om er een wandeling langs te maken. Het is ook een goede plek voor een aantal sportieve en culturele activiteiten. Zo ben ik tijdens het afgelopen Maaiveld Festival gaan kijken naar een dansvoorstelling die zich afspeelde op een dak in het water!
