Wilhelmina legt eerste steen Grote Kerk
Nadat in 1890 een verwoestende brand de Nieuwe Kerk aan de Loolaan in de as heeft gelegd, besluiten de kerkvoogden voor de herbouw een prijsvraag uit te schrijven. Ze nodigen tien architecten uit om een ontwerp te maken waarvan de bouw niet meer dan 170.000 gulden mocht kosten. De architecten dienen hun tekeningen niet in onder eigen naam maar slechts met een motto, om de onpartijdigheid van de jury te waarborgen.
Ondanks deze zorgvuldigheid verloopt de procedure niet vlekkeloos. De onpartijdige jury spreekt haar voorkeur uit voor het ontwerp dat is ingediend door de Haagse architect Paul du Rieu. De kerkvoogden, die de formele opdrachtgevers zijn, verkiezen echter het ontwerp van Jan Verheul.
Om de onenigheid die hierop ontstaat te beslechten wordt advies ingewonnen bij de beroemde architect Pierre Cuypers. Hij is het meest gecharmeerd van een derde ontwerp, gemaakt door Hendrik Pieter Berlage. De kerkvoogden beoordelen dat ontwerp echter als onvoldoende ‘nationaal’ en omdat zij uiteindelijk de rekening betalen, is het uiteindelijk Verheul's ontwerp dat wordt uitgevoerd. Verheul brengt in zijn kielzog een bouwopzichter mee waarmee hij eerder in Rotterdam heeft gewerkt: Gerrit de Zeeuw. De uitvoering wordt in handen gelegd van de Apeldoornse aannemer Chris Wegerif.
De eerste steen wordt gelegd door de dan tienjarige prinses Wilhelmina
In tegenstelling tot architect Verheul, blijft De Zeeuw na voltooiing van de kerk in Apeldoorn. Net als Chris Wegerif ontwikkelt hij zich in de volgende jaren tot architect en beide mannen zullen nadrukkelijk hun stempel drukken op verschillende belangrijke bouwprojecten die in de eerste decennia van de twintigste eeuw in Apeldoorn worden gerealiseerd.
In CODA Archief worden de ontwerptekeningen van zes architecten bewaard: J. Verheul, H.P. Berlage, J.J. van Nieukerken, P. du Rieu, H. Evers en de tekeningen van een onbekend gebleven architect.
locaties
Grote Kerk
